چین Henan Aile Industry CO.,LTD. اخبار شرکت

زمان بیش از حد روی صفحه نمایش می تواند منجر به بیماری ای شود که به آن خستگی چشم کامپیوتر گفته می شود. این عارضه گاهی اوقات به عنوان سندرم بینایی رایانه یا خستگی چشم دیجیتال شناخته می شود.این به این دلیل اتفاق می افتد که چشم های ما باید هنگام تماشای صفحه نمایش سخت کار کنند.   بسیاری از افراد زمان زیادی را صرف نگاه کردن به تلفن، تبلت، مانیتور کامپیوتر و تلویزیون می کنند.   نگاه کردن به صفحه نمایش های دیجیتال برای مدت طولانی می تواند باعث شود که چشم فرد بیش از حد معمول کار کند. این می تواند چشم ها را تحت فشار قرار دهد که ممکن است منجر به ایجاد مشکلات بینایی شود. همان طور که انجمن چشمپزشکی آمریکا توضیح می دهد، وقتی ما به صفحه نمایش نگاه می کنیم، چشم هایمان بیشتر تحت فشار قرار می گیرند تا وقتی که کلمات چاپی را بر روی صفحه می خوانیم.   این تا حدودی به این دلیل است که نامه ها در بسیاری ازصفحه نمایش ها به اندازه حروف چاپی مشخص نیستند. این نیز به این دلیل است که بسیاری از صفحه نمایش ها کنتراست کمتری نسبت به صفحه چاپی دارند و به این دلیل که تحت تاثیر بازتاب و درخشش قرار می گیرند.   همه ی این ها می تواند باعث شود که چشم فرد هنگام خواندن کلمات بر روی صفحه نمایش به شدت کار کند.   عوامل دیگری نیز می توانند به خستگی چشم کامپیوتر کمک کنند. به عنوان مثال، برخی از افراد از فاصله و زاویه های نامناسب به صفحه نمایش نگاه می کنند.این می تواند منجر به اتخاذ حالت های ناراحت کننده و تنش آمیز شود، به خصوص اگر فرد دارای مشکلات بینایی اساسی باشد. علاوه بر این، یک بررسی نشان می دهد که میزان چشمک زدن افراد هنگام تماشای صفحه به طور چشمگیری کاهش می یابد.   اما چشمک زدن یک عملکرد بیولوژیکی مهم است که سطح چشم را تمیز و روان نگه می دارد. این کاهش چشمک زدن همچنین ممکن است برخی از علائم خستگی چشم را توضیح دهد.

طبق یک مطالعه جدید، افرادی که نمک میز را به غذا اضافه می کنند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به دیابت نوع ۲ هستند.   این مطالعه از فرکانس اضافه کردن نمک به غذا به عنوان وسیله ای برای ارزیابی کل مصرف سدیم از جمله سدیم پخته شده در غذاهایی که می خورند استفاده می کند.   ممکن است سدیم باعث افزایش فشار خون و التهاب شود، هر دو عوامل خطر شناخته شده برای دیابت نوع 2 هستند. این مطالعه نشان داد که کسانی که می گفتند "گاهی اوقات، "معمولاً" و "همیشه" نمک را به غذا اضافه می کنند، به نظر می رسد خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را به ترتیب 11، 18، و 25 درصد افزایش می دهند.در مقایسه با کسانی که هرگز نمک اضافه نمی کنند یا به ندرت.   این موارد شامل سن، جنسیت، سطح تحصیلات، درآمد، وضعیت سیگار کشیدن، سطح فعالیت بدنی، مصرف الکل و شاخص محرومیت تاونسند بود.   شاخص محرومیت به اندازه گیری ترکیبی از چندین عامل سبک زندگی، از جمله بیکاری، مالکیت غیر ماشین، مالکیت غیر خانه و انبساط بیش از حد خانواده منجر می شود.   شرکت کنندگان به مدت میانگین ۱۱.۹ سال تحت نظر بودند، که در آن زمان ۱۳.۱۲۰ نفر دیابت نوع ۲ داشتند. خطر ابتلا به دیابت نوع 2 برای افرادی که دارای BMI بالاتر و نسبت کمر به لگن کمتر مطلوب بودند، برای افراد "گاهی اوقات، "معمولاً" و "همیشه" به میزان 33.8٪، 39.9٪ و 8.6٪ افزایش یافت.به ترتیب.   این مطالعه در مجله Mayo Clinic Proceedings منتشر شده است.

  به گفته اون-شیاؤ، سه نکته ضروری در مورد هر تغییر در شیوه زندگی خوب که یک فرد می تواند برای بهبود سلامت خود انجام دهد تاثیر می گذارد. این موارد شامل: 1) رژیم غذایی: خوردن رژیم غذایی با مقدار زیادی میوه، سبزیجات و گوشت لاغر و اجتناب از چربی های ترانس، غذاهای سرخ شده و غذاهای شیرین می تواند به کاهش وزن، کاهش اکسیداسیون، کاهش کلسترول،و پیشگیری از دیابتهمه اینها به کاهش سن بیولوژیکی کمک می کند.   ۲) فعالیت: فعال تر بودن: AHA 150 دقیقه فعالیت هوازی با شدت متوسط یا 75 دقیقه فعالیت هوازی شدید را در هفته توصیه می کند.   ۳) خواب سالم داشته باشید: افرادی که خوب نمی خوابند، فشار خون، کلسترول، قند و متابولیسم را افزایش می دهند. این اثرات می توانند منجر به افزایش وزن و چاقی شوند.با داشتن حداقل ۷ تا ۹ ساعت خواب خوب، مردم می توانند سلامت قلبی عروقی خود را بهبود بخشند، که باعث کند شدن پیری بیولوژیکی می شود.  

یک مطالعه جدید نشان می دهد داشتن سلامت قلب و عروق خوب ممکن است سرعت پیری بیولوژیکی را کاهش دهد.   با استفاده از Life's Essential 8 (رژیم غذایی، فعالیت بدنی، قرار گرفتن در معرض نیکوتین، سلامت خواب، BMI، کلسترول، قند خون و فشار خون) برای اندازه گیری سن بیولوژیکی،محققان کشف کردند که کسانی که بالاترین نمره را داشتند، سن بیولوژیکی شان به طور متوسط شش سال کمتر از سن واقعی شان بود..   هدف حفظ نمره بالایی از ضروریات ۸ ممکن است نه تنها سن بیولوژیکی شما را کاهش دهد بلکه سلامت کلی شما را افزایش دهد. برای کشف ارتباط بین سلامت قلبی عروقی و پیری بیولوژیکی، researchers used the American Heart Association’s Life’s Essential 8 checklistTrusted Source along with measuring phenotypic age — determined by your chronological age and biomarkers that include metabolism، التهاب و عملکرد اندام.   هرچه سن فنوتیپی شما بالاتر باشد، پیر شدن بیولوژیکی شما سریعتر خواهد شد.   نتایج نشان داد که شرکت کنندگان با سلامت قلبی عروقی خوب، شتاب منفی فنوتیپیک سن را داشتند. به عبارت دیگر،آنها سن بیولوژیکی (صحت سلول های آنها) در مقایسه با سن زمانی (تعداد سال زندگی آنها) جوان تر بودند..   در مقابل، شرکت کنندگان با سلامت قلبی عروقی ضعیف دارای شتاب مثبت فنوتیپیک سن بودند، که نشان می دهد آنها سن بیولوژیکی بالاتر از سن واقعی خود را داشتند.

چشمات را به عنوان یک چیز طبیعی نگیر این مراحل ساده را انجام بده تا چشمات سالم بمانند   1خوب بخورسلامت چشم خوب با غذاهایی که روی بشقاب شما هست شروع میشه مواد مغذی مثل اسیدهای چرب امگا 3، لوتئین، رویو ویتامین C و E ممکن است به جلوگیری از مشکلات بینایی مرتبط با سن مانند زوال پوستی و آب مروارید کمک کندبراي گرفتنشون، بشقابت رو با: سبزیجات برگ سبز مانند اسفناج، کلم و کلمماهی سالمون، ماهی تن و سایر ماهی های چربتخم مرغ، آجیل، لوبیا و سایر منابع پروتئین غیر گوشتپرتقال و سایر میوه های مرکبات یا آبمیوه هاصدف و گوشت خوکیک رژیم غذایی متعادل همچنین به شما کمک می کند که وزن سالم داشته باشید. این احتمال چاقی و بیماری های مرتبط مانند دیابت نوع 2 را کاهش می دهد، که علت اصلی نابینایی در بزرگسالان است. 2سیگار نکشیداین باعث می شود که احتمال ابتلا به آب مروارید، آسیب به عصب بینایی، و انحطاط لکه ای، در میان بسیاری از مشکلات پزشکی دیگر، بیشتر شود.ادامه بدههرچه بیشتر سعی کنید ترک کنید، شانس موفقیت بیشتر خواهید داشت. از پزشک خود برای کمک بخواهید.   3عینک آفتابی بپوش یک جفت عینک مناسب به محافظت از چشم شما در برابر اشعه ماوراء بنفش (UV) کمک می کند. بیش از حد قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش احتمال ابتلا به آب مروارید و انحطاط لکه ای را افزایش می دهد. یک جفت که 99 تا 100 درصد اشعه UVA و UVB را مسدود می کند را انتخاب کنید. لنزهای احاطه شده به محافظت از چشم شما از سمت کمک می کنند. لنزهای قطبی شده در هنگام رانندگی درخشش را کاهش می دهند.اما لزوماً حفاظت بیشتری را ارائه نمی دهند. 4از عینک ایمنی استفاده کنیداگر در محل کار یا در خانه از مواد خطرناک یا هوازی استفاده می کنید، عینک ایمنی یا عینک محافظ بپوشید. ورزش هایی مانند هاکی بر روی یخ، راکتبال و لاکراس نیز می توانند منجر به آسیب دیدگی چشم شوند.کلاه ایمنی با ماسک محافظ و یا عینک ورزشی با لنزهای پلی کربنات از چشم شما محافظت می کند.   5. نگاه کنيد از صفحه ي کامپيوتر

  دانستن اینکه چگونه سطح قند خون خود را به طور طبیعی کاهش دهید، کلید مدیریت پیش دیابت یا دیابت است.اقداماتی مانند ورزش منظم، خوردن فیبر بیشتر، ترکیب تنقلات بیشتر و افزایش مصرف پروبیوتیک را در نظر بگیرید.   1. به طور منظم ورزش کنید ورزش منظم می تواند به شما کمک کند تا به وزن متوسطی برسید و آن را حفظ کنید و حساسیت به انسولین را افزایش دهید. افزایش حساسیت به انسولین به این معنی است که سلول های شما می توانند به طور موثرتری از قند موجود در جریان خون شما استفاده کنند. ورزش همچنین به عضلات شما کمک می کند تا از قند خون برای انرژی و انقباض عضلانی استفاده کنند. اگر در مدیریت قند خون مشکل دارید، قبل و بعد از ورزش به طور مرتب سطح خود را چک کنید.این به شما کمک می‌کند یاد بگیرید که چگونه به فعالیت‌های مختلف پاسخ می‌دهید و از بالا یا پایین رفتن سطح قند خون خود جلوگیری می‌کنید.     2. مصرف کربوهیدرات خود را مدیریت کنیدمصرف کربوهیدرات شما به شدت بر سطح قند خون شما تأثیر می گذارد. بدن شما کربوهیدرات ها را به قندها، عمدتاً گلوکز، تجزیه می کند.سپس، انسولین به بدن شما کمک می کند تا از آن برای انرژی استفاده کرده و آن را ذخیره کند. زمانی که کربوهیدرات بیش از حد مصرف می کنید یا مشکلات عملکرد انسولین دارید، این فرآیند با شکست مواجه می شود و سطح گلوکز خون می تواند افزایش یابد. توجه به این نکته مهم است که رژیم های کم کربوهیدرات و رژیم های بدون کربوهیدرات یکسان نیستند. شما همچنان می توانید هنگام کنترل قند خون خود مقداری کربوهیدرات بخورید.با این حال، اولویت دادن به غلات کامل بر غلات فرآوری شده و کربوهیدرات های تصفیه شده، ارزش غذایی بیشتری را فراهم می کند و در عین حال به کاهش سطح قند خون شما کمک می کند.   3. فیبر بیشتری بخوریدفیبر هضم کربوهیدرات و جذب قند را کند می کند و در نتیجه باعث افزایش تدریجی سطح قند خون می شود. دو نوع فیبر وجود دارد - نامحلول و محلول. اگرچه هر دو مهم هستند، فیبر محلول به صراحت نشان داده است که مدیریت قند خون را بهبود می بخشد، در حالی که فیبر نامحلول نشان داده نشده است که این اثر را داشته باشد. یک رژیم غذایی با فیبر بالا می تواند توانایی بدن شما را برای تنظیم قند خون و به حداقل رساندن افت قند خون بهبود بخشد.این می تواند به شما در مدیریت بهتر دیابت نوع 1 کمک کند.     4. آب بنوشید و هیدراته بمانیدنوشیدن آب کافی می تواند به شما کمک کند سطح قند خون خود را در محدوده سالم نگه دارید. علاوه بر جلوگیری از کم آبی، به کلیه های شما کمک می کند تا هرگونه قند اضافی را از طریق ادرار دفع کنند. یک بررسی از مطالعات مشاهده ای نشان داد کسانی که آب بیشتری می نوشیدند در معرض خطر کمتری از ایجاد سطح قند خون بالا نوشیدن منظم آب ممکن است خون را دوباره آب کند، سطح قند خون را کاهش دهد و خطر دیابت را کاهش دهد.   5. سطح قند خون خود را کنترل کنیدنظارت بر سطح گلوکز خون می تواند به شما در مدیریت بهتر آنها کمک کند. می توانید این کار را در خانه با استفاده از یک دستگاه قند سنج قابل حمل که به گلوکومتر معروف است انجام دهید.می توانید این گزینه را با پزشک خود در میان بگذارید. پیگیری به شما امکان می دهد تعیین کنید که آیا نیاز به تنظیم وعده های غذایی یا داروهای خود دارید.همچنین به شما کمک می کند یاد بگیرید که بدن شما چگونه به برخی غذاها واکنش نشان می دهد. سعی کنید سطوح خود را به طور منظم هر روز اندازه گیری کنید و اعداد را در یک گزارش ثبت کنید.همچنین، ردیابی قند خون به صورت جفت - به عنوان مثال، قبل و بعد از ورزش یا قبل و 2 ساعت بعد از غذا، ممکن است مفیدتر باشد. این می تواند به شما نشان دهد که اگر یک وعده غذایی قند خون شما را بالا می برد، به جای پرهیز کامل از وعده های غذایی مورد علاقه خود، باید تغییرات کوچکی در یک وعده غذایی ایجاد کنید.برخی از تنظیمات شامل تعویض یک سمت نشاسته ای با سبزیجات غیر نشاسته ای یا محدود کردن آنها به تعداد انگشت شماری است.  

دوز ماسک اکسیژن پزشکی چگونه کار می کند؟   ماسک بدون تنفس مجدد چیست؟ ماسک بدون تنفس مجدد یک وسیله پزشکی است که به رساندن اکسیژن در شرایط اضطراری کمک می کند.این شامل یک ماسک صورت متصل به یک کیسه مخزن است که با غلظت بالایی از اکسیژن پر شده است.کیسه مخزن به مخزن اکسیژن متصل است.   ماسک هم بینی و هم دهان شما را می پوشاند.دریچه های یک طرفه از ورود مجدد هوای بازدم به مخزن اکسیژن جلوگیری می کنند. ماسک بدون تنفس مجدد در مواقع اضطراری برای جلوگیری از هیپوکسمی، که به عنوان اکسیژن کم خون نیز شناخته می شود، استفاده می شود.شرایطی که توانایی ریه های شما برای جذب اکسیژن یا توانایی قلب برای پمپاژ خون را مختل می کند، می تواند باعث کاهش سطح اکسیژن خون شود.   اگر سطح اکسیژن خون شما خیلی پایین بیاید، می توانید وضعیتی به نام هیپوکسی ایجاد کنید که در آن بافت های ضروری شما دچار کمبود اکسیژن می شوند. ماسک بدون تنفس مجدد ممکن است پس از آسیب تروماتیک، استنشاق دود یا مسمومیت با مونوکسید کربن استفاده شود تا سطح اکسیژن خون را در محدوده طبیعی نگه دارد. ماسک بدون تنفس مجدد چگونه کار می کند؟   ماسک صورت بدون تنفس مجدد روی دهان و بینی شما قرار می گیرد و با یک نوار الاستیک به دور سر شما می چسبد.ماسک به یک کیسه مخزن پلاستیکی که با غلظت بالایی از اکسیژن پر شده است متصل می شود.این ماسک دارای یک سیستم دریچه یک طرفه است که از مخلوط شدن اکسیژن بازدمی با اکسیژن موجود در کیسه مخزن جلوگیری می کند.   هنگام استنشاق، اکسیژن را از کیسه مخزن تنفس می کنید.هوای بازدم شده از طریق دریچه‌های کناری ماسک خارج می‌شود و به اتمسفر بازمی‌گردد. ماسک‌های بدون تنفس مجدد به شما این امکان را می‌دهند که غلظت بیشتری از اکسیژن را نسبت به ماسک‌های استاندارد دریافت کنید.آنها معمولاً فقط برای افزایش کوتاه مدت اکسیژن استفاده می شوند.   ماسک‌های غیر تنفس مجدد معمولاً استفاده نمی‌شوند زیرا خطرات متعددی دارند.اختلال در جریان هوا می تواند منجر به خفگی شود.اگر در حین استفاده از ماسک استفراغ کنید، اگر آرام‌بخش هستید یا بیهوش هستید، ممکن است خفه شوید.معمولاً در طول استفاده از این نوع ماسک، یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی در محل حضور دارد. تنفس مجدد جزئی در مقابل غیر تنفس مجدد   یک ماسک بدون تنفس مجدد می تواند بین 60 تا 80 درصد اکسیژن را با سرعت جریان حدود 10 تا 15 لیتر در دقیقه (L/min) تحویل دهد.آنها در مواقعی مفید هستند که افراد دارای سطوح بسیار پایین اکسیژن خون هستند، زیرا می توانند به سرعت اکسیژن را به خون شما برسانند. ماسک تنفس مجدد جزئی شبیه به ماسک غیر تنفس مجدد است اما حاوی یک دریچه دو طرفه بین ماسک و مخزن است. کیسه.دریچه اجازه می دهد تا مقداری از نفس شما به کیسه مخزن بازگردد.   بدست آوردن غلظت اکسیژن خون با تنفس مجدد جزئی دشوار است زیرا غلظت اکسیژن در کیسه مخزن رقیق می شود. هر دو نوع ماسک ممکن است در شرایط اضطراری استفاده شوند.یک متخصص پزشکی بر اساس شرایط خاص شما تعیین می کند که از کدام ماسک استفاده کنید.   معایب: کیسه تنفس مجدد جزئی فاقد دریچه های یک طرفه است، بنابراین هوای منقضی شده با هوای استنشاقی مخلوط می شود.ماسک ممکن است برای بیمار گرم و محدود کننده باشد و در خوردن و صحبت کردن اختلال ایجاد کند.این ماسک بینی و دهان را می پوشاند و هیچ گونه مهر و مومی در اطراف بینی ایجاد نمی کند.   تغلیظ کننده های اکسیژن تجهیزات پزشکی هستند که باید فقط با نسخه به فروش برسند و استفاده شوند.شما نباید از یک غلیظ کننده اکسیژن در خانه استفاده کنید مگر اینکه توسط یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تجویز شده باشد.دادن اکسیژن به خودتان بدون اینکه ابتدا با پزشک صحبت کنید ممکن است آسیب بیشتری به شما وارد کند. چرا ماسک های اکسیژن سوراخ دارند؟یک ماسک ساده دارای سوراخ هایی در طرفین است تا هوای بازدمی را از خود عبور دهد و در صورت انسداد از خفگی جلوگیری کند.می تواند حدود 40 تا 60 درصد اکسیژن را با سرعت 6 تا 10 لیتر در دقیقه تحویل دهد.برای افرادی که می توانند به تنهایی نفس بکشند اما ممکن است سطح اکسیژن خونشان پایین باشد استفاده می شود.

لوله های جمع آوری خون    اکثر لوله های خونگیری حاوی ماده افزودنی هستند که یا لخته شدن خون را تسریع می کند (فعال کننده لخته) یا از لخته شدن خون جلوگیری می کند (ضد انعقاد).لوله ای که حاوی یک فعال کننده لخته است، زمانی که خون توسط سانتریفیوژ جدا می شود، نمونه سرمی تولید می کند و لوله ای که حاوی یک ماده ضد انعقاد است، پس از سانتریفیوژ، نمونه پلاسما تولید می کند.برخی از آزمایشات نیاز به استفاده از سرم، برخی از آزمایشات پلاسما و سایر آزمایشات نیاز به خون کامل ضد انعقاد دارند. چرا لوله های خون گیری دارای کد رنگی هستند؟    دلیل رنگی بودن لوله ها برای شناسایی عملی و آسان است.این رنگ ها رنگ بطری های کشت لازم برای کشت خون را نشان می دهد.این لوله ها (بطری ها) حاوی سدیم پلی آنتول سولفونات (SPS) هستند که به عنوان یک ضد انعقاد عمل می کند.   سفارش لوله کشی خون و مواد افزودنی   ببرای جلوگیری از آلودگی متقاطع نمونه توسط مواد افزودنی موجود در لوله های جمع آوری مختلف، نمونه های لود باید توسط فلبوتومیست ها به ترتیب خاصی کشیده شوند.ترتیب قرعه کشی فلبوتومی برای نمونه های جمع آوری شده توسط سرنگ، نگهدارنده لوله، یا در لوله هایی که در زمان جمع آوری از قبل تخلیه شده اند، یکسان است.ترتیب صحیح قرعه کشی به شرح زیر است: لوله یا بطری کشت خون 1. لوله سیترات سدیم (به عنوان مثال، بسته شدن آبی)2. لوله های سرم، از جمله آنهایی که دارای فعال کننده لخته و ژل هستند (به عنوان مثال، بسته های قرمز، خال قرمز، طلایی)3. لوله هپارین با یا بدون ژل (به عنوان مثال، بسته های سبز تیره، سبز روشن، سبز خالدار)4. لوله EDTA با یا بدون جداکننده ژل (به عنوان مثال، اسطوخودوس، مروارید، بسته بندی صورتی)5. سدیم فلوراید/بازدارنده گلیکولیتیک اگزالات پتاسیم (به عنوان مثال، بسته شدن خاکستری)   قرار دادن لوله هایی که در اینجا ذکر نشده است باید پتانسیل افزودنی آنها برای تغییر نتایج به دست آمده از لوله بعدی را در صورت وجود انتقال در نظر بگیرد.لوله های سرم پلاستیکی حاوی یک فعال کننده لخته ممکن است در آزمایش انعقاد تداخل ایجاد کند.فقط لوله‌های کشت خون، لوله‌های سرم شیشه‌ای بدون افزودنی یا لوله‌های سرم پلاستیکی بدون فعال‌کننده لخته می‌توانند قبل از لوله انعقادی جمع‌آوری شوند.         متداول ترین لوله های جمع آوری خون. رنگ کلاهک لوله افزودنی عملکرد افزودنی آزمایشات آزمایشگاهی رایج آبی کمرنگ 3.2٪ سیترات سدیم با اتصال کلسیم از لخته شدن خون جلوگیری می کند انعقاد قرمز یا طلایی (بالای خالدار یا ببری که با برخی از لوله ها استفاده می شود) لوله سرم با یا بدون فعال کننده لخته یا ژل فعال کننده لخته باعث لخته شدن خون با ذرات شیشه یا سیلیس می شود.ژل سرم را از سلول ها جدا می کند. شیمی، سرولوژی، ایمونولوژی سبز هپارین سدیم یا لیتیوم با یا بدون ژل با مهار ترومبین و ترومبوپلاستین از لخته شدن خون جلوگیری می کند آمار و شیمی معمول اسطوخودوس یا صورتی پتاسیم EDTA با اتصال کلسیم از لخته شدن خون جلوگیری می کند هماتولوژی و بانک خون خاکستری فلوراید سدیم و اگزالات سدیم یا پتاسیم فلوراید گلیکولیز را مهار می کند و اگزالات با رسوب کلسیم از لخته شدن جلوگیری می کند. گلوکز (مخصوصاً زمانی که آزمایش با تاخیر انجام شود)، الکل خون، اسید لاکتیک      

نکات و اهداف تغذیه سالم در تابستان   برای اکثر مردم، تابستان نزدیک است.زندگی در فلوریدا به این معنی است که تابستان بیشتر در تمام طول سال است.با این حال، این بدان معنا نیست که شما نباید با در نظر گرفتن تناسب اندام تابستانی، تغذیه سالم را شروع کنید.شروع به خوردن سالم‌تر از آنچه فکر می‌کنید آسان‌تر است، و انجام گام‌های کوچک هر هفته برای بهبود تغذیه‌تان و حرکت به سمت سالم‌تر و شادتر چیزی نیست که آن را به تعویق بیندازید.   در اینجا هشت هدف تغذیه سالم که از سوی شورای رئیس جمهور در زمینه تناسب اندام، ورزش و تغذیه پیشنهاد شده است آورده شده است:                                                                                                                                                        نصف بشقاب خود را از میوه ها و سبزیجات تهیه کنید: سبزیجات قرمز، نارنجی و سبز تیره مانند گوجه فرنگی، سیب زمینی شیرین و کلم بروکلی را به همراه سایر سبزیجات برای وعده های غذایی خود انتخاب کنید.میوه را به عنوان بخشی از غذاهای اصلی یا جانبی یا به عنوان دسر به وعده های غذایی اضافه کنید.هر چه بشقاب خود را رنگارنگ تر بسازید، احتمال بیشتری برای دریافت ویتامین ها، مواد معدنی و فیبرهای مورد نیاز بدن برای سلامتی دارید.   نیمی از غلاتی را که می خورید غلات کامل درست کنید: یک راه آسان برای خوردن برخی از غلات کامل، تغییر از یک غذای غلات تصفیه شده به یک غذای غلات کامل است.مثلاً به جای نان سفید نان سبوس دار بخورید.فهرست مواد تشکیل دهنده را بخوانید و ابتدا محصولاتی را انتخاب کنید که ترکیبات غلات کامل را فهرست می کنند.به دنبال چیزهایی مانند: «گندم کامل»، «برنج قهوه‌ای»، «بلغور»، «گندم سیاه»، «بلغور جو دوسر»، «جو دوسر»، «کینوآ» یا «برنج وحشی» باشید.   به شیر بدون چربی یا کم چرب (1%) تغییر دهید: هر دو به اندازه شیر کامل کلسیم و سایر مواد مغذی ضروری دارند، اما کالری کمتر و چربی اشباع کمتری دارند. انواع غذاهای پروتئینی بدون چربی را انتخاب کنید:گوشت، مرغ، غذاهای دریایی، لوبیا یا نخود خشک، تخم مرغ، آجیل و دانه ها جزء گروه غذاهای پروتئینی محسوب می شوند.برش های کم چربی تر گوشت چرخ کرده گاو (که روی برچسب آن می گوید 90% بدون چربی یا بیشتر)، سینه بوقلمون یا سینه مرغ را انتخاب کنید.                                                                                                                                                          مقایسه سدیم موجود در غذاها:   از برچسب حقایق تغذیه ای برای انتخاب نسخه های کم سدیم از غذاهایی مانند سوپ، نان و وعده های غذایی منجمد استفاده کنید.غذاهای کنسرو شده ای را انتخاب کنید که برچسب «کم سدیم»، «سدیم کاهش یافته» یا «بدون نمک اضافه شده» دارند.   به جای نوشیدنی های شیرین آب بنوشید: کالری را با نوشیدن آب یا نوشیدنی های بدون شیرینی کاهش دهید.نوشابه، نوشابه های انرژی زا و نوشیدنی های ورزشی منبع اصلی قند و کالری افزوده در رژیم های غذایی آمریکایی هستند.سعی کنید یک تکه لیمو، لیموترش، هندوانه یا یک قطره آب میوه را به لیوان آب خود اضافه کنید اگر می خواهید طعم خاصی داشته باشید.   مقداری غذای دریایی بخورید:                                                                                غذاهای دریایی شامل ماهی (مانند سالمون، ماهی تن و قزل آلا) و صدف (مانند خرچنگ، صدف و صدف) می شود.غذاهای دریایی دارای پروتئین، مواد معدنی و اسیدهای چرب امگا 3 (چربی مفید برای قلب) هستند.بزرگسالان باید سعی کنند حداقل هشت اونس در هفته از انواع غذاهای دریایی بخورند.کودکان نیز می توانند مقادیر کمتری از غذاهای دریایی بخورند.   مصرف چربی های جامد را کاهش دهید:   غذاهای حاوی چربی جامد کمتر بخورید.منابع اصلی برای آمریکایی ها کیک، کلوچه و سایر دسرها (اغلب با کره، مارگارین یا شورتنینگ تهیه می شوند).پیتزا؛گوشت های فرآوری شده و چرب (مانند سوسیس، کالباس، بیکن، دنده).و بستنی

برای اکثر بیماران، این مسئله این نیست که چگونه از یک آسیب ورزشی بهبود یابند، بلکه چگونه می توان هرچه سریعتر بهبود یافت. پس از تحمل یک آسیب ورزشی، بیشتر بیماران مشتاق هستند تا دوباره حرکت کنند - چه بازگشت به ورزش یا فعالیت های عملکردی روزانه. در اینجا فاکتورهای کلیدی وجود دارد که باید هنگام برخورد با یک آسیب ورزشی در نظر بگیرید: بیشتر آسیب های ورزشی را می توان با انجام نوعی گرم کردن، شامل مقداری کاردیو یا حرکات کششی قبل از ورزش، اجتناب کرد.بافت‌های نرمی که قبل از فعالیت گرم شده و کشیده شده‌اند، کمتر در طول ورزش آسیب می‌بینند. روش درمان صدمات: استراحت، یخ، فشرده سازی، ارتفاع     مرحله 1: استراحتهنگامی که آسیب دیدید، فوراً فعالیت خود را متوقف کنید و تا حد امکان در 2 روز اول استراحت کنید.به مدت 24 تا 48 ساعت از وارد کردن وزن بر روی ناحیه آسیب دیده خودداری کنید.همچنین استراحت از هرگونه کبودی بیشتر جلوگیری می کند. مرحله 2: یخیک کیسه یخ را که با یک حوله سبک و جاذب پوشانده شده است به مدت 15 تا 20 دقیقه هر 2 تا 3 ساعت در 24 تا 48 ساعت اول آسیب دیدگی قرار دهید.سرما برای کاهش درد و تورم مفید است.اگر کیسه یخ ندارید، یک کیسه نخود فرنگی یا ذرت یخ زده نیز این کار را انجام می دهد. مرحله 3: فشرده سازیبرای جلوگیری از تورم، ناحیه آسیب دیده را با یک باند طبی الاستیک بپیچید.بسته بندی باید محکم باشد اما نه خیلی سفت که جریان خون را مختل کند.اگر پوست زیر آبی شد یا احساس سردی، بی حسی یا گزگز کردید، بانداژ را شل کنید. مرحله 4: ارتفاعقسمت آسیب دیده بدن را بالاتر از سطح قلب خود قرار دهید.این کار باعث کاهش درد، ضربان و تورم می شود.برای رسیدن به ارتفاع می توان از بالش استفاده کرد.ناحیه آسیب دیده باید تا حد امکان بالا نگه داشته شود.   اجازه دهید تا قسمت آسیب دیده بدن بهبود یابد اغلب بهتر است ناحیه آسیب دیده را با یک آتل یا بریس بی حرکت کنید و به طور کامل به آن استراحت دهید تا بهبودی کامل پیدا کند.ادامه استفاده از قسمت آسیب دیده بدن ممکن است یک آسیب حاد را تشدید کند و آن را به یک آسیب مزمن تبدیل کند و احتمال عود آن را بیشتر کند و درمان آن را دشوارتر کند. تشخیص دهید و آسیب خود را درک کنید.   تشخیص دهید و آسیب خود را درک کنیدرگ به رگ شدن یا پارگی جزئی معمولاً پس از 2 هفته استراحت و استراحت از ورزش به میزان قابل توجهی بهبود می یابد.عدم بهبود باید مستلزم مشاوره با یک پزشک ورزشی باشد. معاینه بالینی کامل و آزمایش‌های تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا اسکن تشخیص را تأیید می‌کند و به تمرکز استراتژی توانبخشی کمک می‌کند تا بهبودی سریع‌تر با عوارض محدود را ممکن کند.   تمرینات دامنه حرکتی اولیههنگامی که التهاب اولیه برطرف شد، حرکات اولیه مفصل برای بازگرداندن دامنه کامل حرکت حیاتی است.این رژیم ورزشی به بهترین وجه تحت نظارت یک متخصص یا فیزیوتراپیست اجرا می شود که از دستیابی به نقاط عطف مناسب اطمینان حاصل می کند.   بازیابی الگوی طبیعی راه رفتن و قدرت عضلانیالگوی طبیعی راه رفتن به این معنی است که یک انتقال وزن طبیعی از پاها به زانو، لگن و کمر وجود دارد.     غذاها و مکمل ها برای حمایت از بهبود آسیب های ورزشیچندین غذا و مکمل وجود دارد که می تواند به بهبود سریعتر بدن پس از آسیب کمک کند. 1. غذاهای غنی از پروتئینغذاهای غنی از پروتئین مانند گوشت و ماهی روند عضله سازی بدن را افزایش می دهند. 2. ویتامین Cمرکبات و سبزی های دارای برگ های تیره سرشار از ویتامین C به تولید کلاژن کمک می کند که بافت ها را بازسازی می کند و دارای خواص ضد التهابی است. 3. چربی های امگا 3اسیدهای چرب امگا 3 از مکمل ها و منابع طبیعی مانند سالمون، ساردین، دانه چیا، گردو و سویا التهاب بیش از حد را محدود کرده و به تسریع بهبودی کمک می کند. 4. غذاهای غنی از کلسیم و ویتامین D