لوله ETT بینی Rae لوله لوله لوله تراشه 6.0 میلی متر

لوله ی انتوتراخیال روشی است برای وارد کردن یک لوله ی انتوتراخیال ویژه به تنفسه یا برونخوس از طریق دهان یا حفره ی بینیکه دارای اندازه های مختلف برای انطباق با نیازهای مختلف پزشکی استاز جمله 3.0mm تا 10.0mm.

یک لوله اندوتراخئالی بینی با دستبند یک نوع لوله بینی است که برای مدیریت راه های هوایی و تهویه مکانیکی استفاده می شود.اما همچنین شامل یک مانچه بادکنک در انتهای دور از لوله.

 

در اینجا چند نکته مهم در مورد لوله های داخل بینی دستبند شده وجود دارد:

 

• طراحی: لوله های اندوتراخئی بینی دستبند معمولاً از پلاستیک یا مواد سیلیکونی انعطاف پذیر ساخته شده اند. آنها دارای نوک پیچ خورده ای برای قرار دادن آسان تر از طریق سوراخ بینی و پیشرفت در تنفس هستند.دستبند در نزدیکی انتهای دور از لوله قرار دارد و زمانی که لوله در موقعیت مناسب است، پف می شود.

 

• شستن دستبند: دستبند یک لوله بینی با دستبند برای ایجاد یک مهر و موم ضد هوا در داخل تنفسه شسته می شود. این مهر و موم از نشت هوا جلوگیری می کند و خطر جذب را کاهش می دهد.دستبند معمولا با استفاده از یک سرنج با هوا پر می شود.، و فشار برای اطمینان از آن در محدوده توصیه شده نگه داشته می شود.

 

• مزایا: لوله های اندوتراخیال بینی با دستبند دارای مزایای متعددی هستند، از جمله کنترل بهتر تهویه، کاهش خطر تنفس و توانایی ارائه تهویه با فشار مثبت.معمولاً در بیماران بالغ استفاده می شوند.، به خصوص در محیط مراقبت های بحرانی.

 

• ملاحظات: هنگام استفاده از یک لوله اندوتراخئی بینی با دستبند، مهم است که فشار دستبند را به دقت کنترل کنید تا از تورم بیش از حد یا تورم کم جلوگیری شود. تورم بیش از حد می تواند منجر به آسیب تنفسی شود،در حالی که کمبود تورم ممکن است منجر به نشت هوا و تهویه ناکافی شودنظارت و تنظیم منظم فشار دستبند برای حفظ مهر مناسب ضروری است.

 

مراحل خاصی برای استفاده از لوله اندوتراخئی بینی با دستبند مشابه تکنیک های دیگر تزریق بینی است، همانطور که قبلاً توضیح داده شد.توجه بیشتری باید به پر کردن مناسب دستبند و نظارت برای حفظ یک راه هوایی امن و تهویه موثر پرداخت شود.متخصصان مراقبت های بهداشتی آموزش دیده در مدیریت راه های تنفسی باید هنگام استفاده از لوله های ایندوتراشیال بینی با دستبند از پروتکل ها و دستورالعمل های تعیین شده پیروی کنند.

• نوک پوشه شده صاف و با دقت شکل گرفته برای کمک به تزریق و برای اطمینان از ایمنی و راحتی بیمار.
• دستبند لوله ی اندوتراخئالی (ETT) طراحی شده است تا مهر و موم در داخل راه های تنفسی را فراهم کند، اجازه می دهد تا جریان هوا از طریق ETT اما مانع عبور هوا یا مایعات در اطراف ETT شود.
• مانیف حجم بالا / فشار پایین کمک می کند تا مهر مانیف فشار پایین کارآمد را برای تزریق در طول تهویه طولانی مدت تضمین کند.
• نشانه های عمق تزریق و اتصال 15 میلی متری

1. مناسب هم برای تزریق دهان و هم بینی است.
2. خط اشعه ایکس از سر به سر اجازه کنترل موقعیت امن را می دهد.
3. چشم مورفی به عنوان یک ویژگی ایمنی اضافی.

تزریق:

1. در طول اینتوباسیون، پزشک معمولاً در سر تخت ایستاده و به سمت پاهای بیمار نگاه می کند و بیمار را صاف دراز می کشد.موقعیت بسته به تنظیمات و اینکه آیا این روش با یک بزرگسال یا کودک انجام می شود متفاوت استدر کودکان، اغلب از فشار فک استفاده می شود.
2. The endotracheal tube with the assistance of a lighted laryngoscope (a Glidescope video laryngoscope is particularly helpful for people who are obese or if a patient is immobilized with a suspected injury to the cervical spine) is inserted through the mouth (or in some cases، بینی) بعد از حرکت زبان از راه.
3. بعد از آن به دقت بین رشته های صوتی به پایین تر تنفسه وارد می شود.پزشک به ریه ها و شکم بالا بیمار گوش می دهد تا مطمئن شود که لوله ی اندوتراخئی به طور تصادفی واردغذاخوری
4. نشانه های دیگری که نشان می دهد لوله در موقعیت مناسب است ممکن است شامل دیدن حرکت قفسه سینه با تهویه و مه شدن در لوله باشد.یک دستبند بادکنک برای جلوگیری از حرکت لوله از محل پر شده استسپس لوله را به صورت بیمار می چسبانیم.

بررسي جايگاه درست:

• وقتی که لوله در جای خود قرار گرفته، مهم است که مطمئن شوید که واقعا در مکان مناسب برای تهویه ریه های بیمار قرار دارد. موقعیت نادرست به ویژه در کودکان رایج است،مخصوصاً بچه هایی که آسیب دیده اند..
• در این زمینه، پزشکان یک دستگاه دارند که به آنها اجازه می دهد تا تعیین کنند که آیا لوله در موقعیت درست با تغییر رنگ است.یک اشعه ایکس قفسه سینه اغلب انجام می شود تا اطمینان حاصل شود که قرار دادن مناسب، اگرچه یک بررسی 2016 نشان می دهد که اشعه ایکس قفسه سینه به تنهایی ناکافی است، همانطور که اکسیمیتری نبض و معاینه فیزیکی است.
• علاوه بر اين که مستقيم از عبور لوله ي اندوتراخيا بين رشته هاي صوتي با ويديو لارنگوسکوپ،نویسندگان این مطالعه یک آشکارساز دی اکسید کربن در پایان مد (کاپنوگرافی) را در بیمارانی که پرفیوژن بافت خوبی داشتند توصیه کردند.، با نظارت مداوم برای اطمینان از اینکه لوله جابجا نمی شود.
• در شرایط توقف قلبی، آنها استفاده از تصویربرداری سونوگرافی یا دستگاه تشخیص غذاخوری را توصیه کردند.

بعد از روش:

بعد از اینکه لوله ی انتوتراخیال در جای خود قرار گرفت و بیمار به دستگاه تنفس متصل شد، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی به نظارت بر لوله، تنظیمات،و درمان های تنفسی و مکش را در صورت لزوم ارائه دهید.توجه دقیق به مراقبت از دهان نیز فراهم می شود. به دلیل موقعیت لوله، بیمارانی که هوشیار هستند قادر به صحبت کردن در حالی که لوله در جای خود است، نیستند.