بالون لوله اندوتراخیال بینی 4.5 میلی متری لوله تزریق بینی با دستبند با اشعه ایکس آبی

HENAN AILE INDUSTRIAL CO., LTD یک شرکت برای استفاده از وسایل یکبار مصرف پزشکی است و لوله تراشه که دارای لوله لومن ستاره ای و خط اشعه ایکس نوک به نوک است که امکان کنترل موقعیت ایمن را فراهم می کند، یکی از تولیدات ما است.

لوله داخل تراشه بینی روشی برای قرار دادن یک لوله داخل تراشه ویژه از طریق دهان یا حفره بینی به داخل نای یا برونش است و اندازه آن برای سازگاری با نیازهای مختلف پزشکی از جمله 2.0 میلی متر تا 10.0 میلی متر است.

لوله داخل تراشه بینی نوعی وسیله پزشکی است که برای مدیریت راه هوایی استفاده می شود.از طریق سوراخ بینی وارد شده و به داخل نای می رود تا راه هوایی را محکم کند و تهویه مکانیکی را تسهیل کند.

لوله‌های داخل تراشه بینی معمولاً در محیط‌های بالینی مختلف از جمله اتاق‌های عمل، بخش‌های مراقبت‌های ویژه و بخش‌های اورژانس استفاده می‌شوند.آنها معمولاً از مواد پلاستیکی یا سیلیکونی انعطاف‌پذیر ساخته می‌شوند و در اندازه‌های مختلف برای پذیرایی از جمعیت‌های مختلف بیماران، از نوزادان تا بزرگسالان، ساخته می‌شوند.

این لوله ها چندین ویژگی مهم دارند، از جمله:

• کانکتور: لوله دارای یک رابط در یک سر است که به آن اجازه می دهد به مدار بیهوشی یا ونتیلاتور متصل شود.
• کاف: بسیاری از لوله های داخل تراشه بینی دارای یک کاف بادی در اطراف انتهای دیستال هستند.هنگامی که لوله در موقعیت مناسب قرار گرفت، کاف باد می‌شود تا یک مهر و موم هوا در داخل نای ایجاد شود و از نشت هوا و کاهش خطر آسپیراسیون جلوگیری شود.
• بالون خلبان: لوله های دارای کاف معمولاً دارای یک بالون خلبان هستند که به کاف متصل می شوند که امکان نظارت و تنظیم فشار کاف را فراهم می کند.
• چشم مورفی: انتهای دیستال لوله اغلب دارای یک دهانه کوچک به نام چشم مورفی است.این دهانه یک مسیر جایگزین برای جریان هوا در صورت مسدود شدن دهانه اصلی ایجاد می کند.

انتخاب استفاده از لوله تراشه بینی به وضعیت بالینی، عوامل بیمار و قضاوت پزشک متخصص بستگی دارد.لوله گذاری بینی ممکن است در موارد خاصی ترجیح داده شود، مانند ضربه به صورت، جراحی دهان، یا زمانی که لوله گذاری دهان چالش برانگیز یا منع مصرف دارد.

توجه به این نکته ضروری است که استفاده از وسایل پزشکی، از جمله لوله های داخل تراشه بینی، باید توسط متخصصان مراقبت های بهداشتی آموزش دیده با پیروی از پروتکل ها و دستورالعمل های مناسب برای اطمینان از ایمنی بیمار و مدیریت بهینه راه های هوایی انجام شود.

چگونه از لوله تراشه بینی استفاده کنیم؟

استفاده از لوله داخل تراشه بینی شامل یک سری مراحل است که باید توسط متخصصان مراقبت های بهداشتی آموزش دیده انجام شود.در اینجا یک مرور کلی از روند انجام شده است:

آماده سازی:

تجهیزات لازم را جمع آوری کنید، از جمله لوله داخل تراشه بینی با اندازه مناسب، لارنگوسکوپ، استایلت (در صورت نیاز)، روان کننده، دستگاه مکش، و مواد محکم کننده (مثلاً نگهدارنده نوار یا لوله).
اطمینان حاصل کنید که بیمار به درستی قرار گرفته است، معمولاً در وضعیت خوابیده به پشت و سر کمی کشیده است.

پراکسیژناسیون:

برای بهینه سازی اکسیژن رسانی قبل از لوله گذاری، اکسیژن مکمل را از طریق ماسک یا وسایل دیگر به بیمار بدهید.

قبل از مصرف دارو:

در صورت لزوم، طبق شرایط بیمار و دستورالعمل‌های پزشکی، داروهای مناسب را برای ایجاد آرامش و/یا فلج تجویز کنید.

لوله گذاری بینی:

• یک روان کننده مبتنی بر آب را به لوله داخل تراشه بینی بمالید تا جاگذاری آن تسهیل شود.
• بر اساس آناتومی بیمار و هرگونه منع مصرف (مانند انسداد بینی، ضربه به صورت) سوراخ بینی مناسب را برای لوله گذاری انتخاب کنید.
• لوله را به آرامی از سوراخ بینی انتخاب شده وارد کنید و آن را در امتداد کف حفره بینی پیش ببرید و در عین حال فشار کمی به سمت بالا وارد کنید تا انحنای طبیعی راه هوایی را دنبال کنید.
• از یک لارنگوسکوپ (با یا بدون استایلت) برای کمک به هدایت لوله از راه‌های بینی و داخل نای استفاده کنید.
• علائم حیاتی و اشباع اکسیژن بیمار را در طول فرآیند لوله گذاری کنترل کنید.
• هنگامی که لوله به عمق مورد نظر رسید، طبق توصیه سازنده یا دستورالعمل های پزشکی، کاف را با حجم مناسب هوا باد کنید تا یک مهر و موم هوابند ایجاد کنید.
• قرار دادن لوله مناسب را با استفاده از شاخص های بالینی (مانند صداهای تنفسی دوطرفه، بالا آمدن قفسه سینه، کاپنوگرافی) تأیید کنید و در صورت وجود، با اشعه ایکس قفسه سینه تأیید کنید.

محکم کردن لوله:

لوله داخل تراشه بینی را با استفاده از نوار چسب، نگهدارنده لوله یا سایر روش های مناسب در جای خود محکم کنید.باید مراقب بود که فشار بی مورد روی پل بینی وارد نشود که می تواند منجر به شکستگی پوست شود.

مراقبت های بعد از لوله گذاری:

لوله تراشه را به مدار بیهوشی یا ونتیلاتور وصل کنید.
تهویه مناسب را تأیید کنید و تنظیمات هواکش را در صورت نیاز تنظیم کنید.
فشار مناسب کاف را حفظ کرده و به طور منظم آن را کنترل کنید.
نظارت مداوم بر علائم حیاتی، اکسیژن رسانی و تهویه بیمار انجام شود.