در آن نوشته شده بود: «در حال حاضر خوب هستم، اما من در قرنطینه هستم، و اگر بدتر شد، دوستت دارم.»
من مجبور شدم چند بار پیام را بخوانم قبل از اینکه کلمات واقعاً معنی پیدا کنند.وقتی این کار را کردند، سرم چرخید، همه جا احساس سرما و گرما کردم و مجبور شدم به دیواری تکیه بدهم تا خودم را ثابت کنم.
تا 2 ساعت بعد، منتظر به‌روزرسانی‌های رسمی از مدرسه‌اش بودم، معده‌ام در تمام مدت گره می‌خورد و می‌چرخد.
من و پسرم با انبوهی از پیام‌های متنی متوجه شدیم که او در کلاس درس «با مزایای فرار» امن است و بیشتر احساس آرامش می‌کند.او در مورد این که احتمالاً به دلیل بازدید یک خرس از محوطه مدرسه است، به شوخی گفت.
با این حال می‌توانستم بگویم که ترسیده است.او از من خواست که به هر یک از حیوانات خانگی مان "عشق زیادی" از او بدهم و به من هشدار داد که در هر صورت تماس نگیرم.
معلوم شد، پس از اینکه برخی از دانش آموزان گزارش دادند که دانش آموز دیگری اسلحه به مدرسه آورده است، مدرسه تعطیل شد.در نهایت به یک شایعه تبدیل شد - من بسیار خوش شانس هستم که پسرم هرگز با خطر واقعی روبرو نشد.
بعداً، وقتی در طول روز صحبت کردیم، او گفت که نمی‌خواست من نگران او باشم.به او اطمینان دادم که او کار درستی را انجام داده که به من پیامک داده است، مهم نیست که چقدر ترسیده بودم.
من دقیقاً از چه چیزی می ترسیدم با کلمات توضیح ندادم، اما خودداری هم نکردم.به او یادآوری کردم که ترس، ناراحتی، حتی عصبانیت مشکلی ندارد، و صحبت کردن در مورد آن احساسات می تواند به ما کمک کند تا از آنها عبور کنیم.
این تجربه واقعیت کابوس‌آمیز کنونی والدین را در ایالات متحده به خانه هدایت کرد: فرستادن یک کودک به مدرسه هر روز صبح به معنای اذعان به احتمال عدم بازگشت او به خانه است.
برای افزودن به این کابوس، کودکان باید هر بار که در تمرین تیراندازی فعال شرکت می کنند یا در مورد جدیدترین تیراندازی مدرسه یاد می گیرند، خود با این واقعیت روبرو شوند.
اگر فکر می کنید که بیش از حد دراماتیک به نظر می رسد، این را در نظر بگیرید:
در سال 2020،مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) گزارش دادصدمات ناشی از سلاح گرم بر جراحات تصادفات رانندگی سبقت گرفته و به علت اصلی مرگ کودکان و نوجوانان تبدیل شده است.
این بدان معناست که تعداد بیشتری از فرزندان ایالات متحده (هر فردی بین 1 تا 19 سال)با اعمال خشونت با اسلحه بمیرندبیش از هر علت مرگ دیگری، از جمله:
- تصادف ماشین
- مصرف بیش از حد دارو یا مسمومیت
- خفگی
- غرق شدن
- بیماری یا آسیب تصادفی
در مواجهه با چنین داده‌هایی، چگونه می‌خواهید ترس، ناامیدی و خشم خود را در مقابل فرزندانتان پنهان کنید، وقتی خبر تیراندازی دیگری در مدرسه منتشر شد؟من استدلال می کنم که شمانبایدآنها را نگه داریداحساسات به خودتان - و کارشناسان تا حد زیادی موافق هستند.
چرا به اشتراک گذاشتن احساسات خود می تواند مفید باشد
بچه من به راحتی واکنش نشان می دهدعوامل استرس زا، بی عدالتی را عمیقاً احساس می کند و به سرعت تنش و هیجان را برمی انگیزد.خلاصه خیلی حساسه
بچه‌ها می‌توانند نسبتاً ادراکی باشند، و اغلب بیشتر از آنچه شما تصور می‌کنید متوجه می‌شوند - به‌ویژه وقتی صحبت از افکار و احساسات شما باشد.
اگر شما هم مثل من هستید، می‌خواهید فرزندتان را از درد و ناراحتی غیرضروری محافظت کنید و تا حد امکان از او در برابر تجارب ترسناک یا ناراحت‌کننده محافظت کنید.بنابراین، هنگامی که نسبت به رویدادهای جهانی ناامید می شوید و امید خود را به بهبود اوضاع از دست می دهید، ممکن است به طور غریزی سعی کنید این احساسات را در خود نگه دارید.
اما وقتی سعی می‌کنید احساسات خود را آرام کنید و می‌گویید: «من خوبم»، «نگران نباش، یا «همه چیز درست خواهد شد»، به خود و فرزندت آسیب می‌رسانی.
همانطور که مطالعه بالا نشان می دهد،سرکوب عاطفیبه درد کسی نمی خوردنه تو و نه فرزندت.بعلاوه، وقتی اساساً دروغ می‌گویید - به هر حال شما واقعاً خوب نیستید و نمی‌توانید قول بدهید که همه چیز درست می‌شود - می‌توانید اعتمادی که به شما داشته‌اند را از بین ببرید.
همچنین بدانید که اجتناب یا پنهان کردن احساسات خود می تواند در نهایت به آنها بیاموزد که همان کار را انجام دهند، که می تواندعواقب عمده برای سلامت عاطفی و روانی آنها
نگران نباشید که یک موضوع اخیر را مطرح می کنیدرویداد آسیب زابه کودک شما آسیب وارد می کند.»ویکی بوتنیک، LMFT، یک درمانگر ازدواج و خانواده در تارزانا، کالیفرنیا.آنها احتمالاً قبلاً در مورد این رویدادها می شنوند و در تلاش برای درک اطلاعاتی که از همسالان یا رسانه های اجتماعی می گیرند، هستند.
در واقع، Botnick ادامه می دهد، شما دو دلیل خوب برای رسیدگی به این مسائل سخت با فرزندان خود دارید:
- اگر آنها احساس کنند که شما از موضوعی اجتناب می کنید، ممکن است یاد بگیرند که همین کار را انجام دهند.هنگامی که آنها سردرگمی و ترس خود را پنهان می کنند، این احساسات سرکوب شده می توانند با گذشت زمان تبخیر شوند.
- یک بحث صادقانه ترویج می کندارتباط باز، که این احتمال را بیشتر می کند که در صورت نیاز به راهنمایی به شما ادامه دهند.
"شروع مکالمه مهم است، تا به بچه ها بفهمانیم که صحبت کردن قابل قبول و سالم است.ما می خواهیم آنها احساس کنند که صحبت کردن در مورد مسائل دشوار مشکلی ندارد،احساسات چالش برانگیزبوتنیک می‌گوید، و سوژه‌های تابو، به طوری که با افزایش سن و درگیر شدن با موقعیت‌های خطرناک‌تر، می‌دانند که ما فردی امن برای بررسی هستیم.
روشی که احساسات خود را بیان می کنید می تواند تفاوت ایجاد کند
نشان دادن احساسات در اطراف فرزندانتان می تواند ارزش زیادی داشته باشد، اما این بدان معنا نیست که شما باید ناراحتی غیرقابل تنظیم را نشان دهید.
در عوض، آن را فرصتی برای نشان دادن چگونگی کارآمدی در نظر بگیریداحساسات را تنظیم کنید.
«برای ایجاد ایمنی برای فرزندانمان هنگام صحبت با آنها، باید هم منظم و هم غیرقابل قضاوت باشیم.مقررات یا آرامش ما به آنها کمک می‌کند در اشتراک‌گذاری احساس امنیت کنند.عدم قضاوت ما می تواند به آنها کمک کند که احساس کنند می توانند هر چیزی را بدون مورد انتقاد یا تنبیه مطرح کنند.بوتنیک می گوید.
همانطور که او توضیح می دهد، اگر بیش از حد ظاهر می شویدمشتاق،خشمگینیا ناراحت، ممکن است احساس کنند که باید از شما مراقبت کنند و با پنهان کردن چیزهایی مانند احساساتشان از شما محافظت کنند.
پیام شما باید بین 20 تا 3000 کاراکتر باشد!