لوله گذاری داخل تراشه یک روش پزشکی است که در آن یک لوله از طریق دهان یا بینی وارد نای (نای) می شود.
چه بیدار باشید (هوشیار) چه بیدار نباشید (بیهوش)، به شما دارو داده می شود تا راحت تر و راحت تر وارد لوله شود.
ارائه دهنده دستگاهی به نام لارنگوسکوپ را وارد می کند تا بتواند تارهای صوتی و قسمت بالایی نای را مشاهده کند.
اگر این روش برای کمک به تنفس انجام میشود، سپس لولهای وارد نای میشود و تارهای صوتی را دقیقاً بالای نقطهای که نای به ریهها منشعب میشود، میگذراند.سپس می توان از این لوله برای اتصال به یک ونتیلاتور مکانیکی برای کمک به تنفس استفاده کرد.
چرا از لوله های داخل تراشه استفاده می شود؟
لوله تراشه اغلب در حین جراحی و در شرایط اضطراری استفاده می شود.معمولاً زمانی قرار می گیرد که فرد قادر به نفس کشیدن خود نباشد.محل قرار دادن لوله را لوله گذاری داخل تراشه می گویند.
دلایل زیادی برای استفاده از لوله گذاری داخل تراشه وجود دارد، از جمله:
جراحی: زمانی که فرد تحت بیهوشی عمومی است، ریه ها فلج می شوند.لوله گذاری به لوله اجازه می دهد تا به یک ونتیلاتور مکانیکی متصل شود تا به تنفس کمک کند.
حمایت تنفسی: یک لوله داخل تراشه میتواند از تنفس در افراد مبتلا به ذاتالریه شدید، آسیب به سر، ریزش ریه، نارسایی تنفسی، نارسایی احتقانی قلب، سندرم زجر تنفسی حاد (ARDS) یا سایر شرایطی که بر تنفس تأثیر میگذارند پشتیبانی کند.
انسداد اجسام خارجی: لوله گذاری داخل تراشه می تواند به برداشتن جسم خارجی در راه هوایی کمک کند.
محافظت از راه هوایی: یک لوله داخل تراشه می تواند از ورود محتویات معده به ریه ها در هنگام خونریزی شدید گوارشی جلوگیری کند.
چرا این رویه انجام می شود؟
لوله گذاری داخل تراشه برای موارد زیر انجام می شود:
را