چهار نوع بخيه چيست؟

بخیه ها ابزار پزشکی هستند که به بستن زخم کمک می کنند. آنها خطر عفونت را کاهش می دهند و روند بهبود را پشتیبانی می کنند. به عنوان مثال،یک دندانپزشک که باید یک دندان بزرگ را خارج کند ممکن است در لثه ها بخیه ای قرار دهدبه طور مشابه، جراحي که بند بند را خارج مي کند ممکن است بخيه ها را در شکم قرار دهد.

در کشورهای اروپایی، انواع معمول استفاده شده از بخیه های جراحی عبارتند از:

بخیه های جذب پذیر: این بخیه ها معمولاً از مواد زیستی مانند اسید پلی گلیکولیک (PGA) ، اسید پلی لاکتیک (PLA) یا کوپلیمر ساخته می شوند که می توانند با گذشت زمان توسط بدن جذب شوند.

بخیه های غیر جذب پذیر: این بخیه ها اغلب از مواد مصنوعی مانند پلی پروپیلن، پلی استر یا نیلون ساخته می شوند و پس از جراحی نیاز به برداشتن دارند.

بخیه برای بستن پوست: این بخیه ها برای بستن سطح پوست و کمک به کاهش زخم استفاده می شود. انواع رایج شامل بخیه های نیلونی و پلی پروپیلن است.

بخیه زدن عمیق: برای بخیه زدن بافت های عمیق برای حمایت از بهبود زخم استفاده می شود.

لنگرهای بخیه قابل جذب: این لنگرها برای ترمیم شکستگی استفاده می شوند و به طور معمول از مواد قابل جذب ساخته شده اند که به تدریج در بدن تخریب می شوند.

بخیه های جراحی در سناریوهای مختلف پزشکی و جراحی استفاده می شود، از جمله اما محدود به موارد زیر نیست:

بسته شدن برش جراحی: در روش های جراحی، بخیه ها برای بسته شدن برش های جراحی و بهبود زخم استفاده می شوند.

مدیریت تروما: در مراقبت از تروما، بخیه ها برای بستن زخم ها مانند زخم ها، اشک ها و غیره برای کمک به بهبود زخم استفاده می شوند.

کاشت اندام: در جراحی کاشت اندام، از بخیه برای اتصال اندام های کاشت شده استفاده می شود.

بسته شدن زخم داخلی: برای بخیه زدن بافت های داخلی، مانند لایه های عضلانی عمیق یا اندام های بدنی استفاده می شود.

بسته شدن پوست: برای بخیه زدن برش ها یا زخم های پوستی، از جمله روش های جراحی پلاستیک، جراحی های پوستی و غیره استفاده می شود.

تثبیت شکستگی: در جراحی شکستگی، می توان از بخیه برای تثبیت نقاط شکسته استفاده کرد.

جراحی پلاستیک: برای ترمیم بافت و بخیه زدن در روش های جراحی پلاستیک استفاده می شود.

جراحی زایمان: در روش های زایمان مانند عمل سزارین، اپیزیوتومی، بخیه برای بستن برش در رحم یا پرینیم استفاده می شود.