1فشار مستقیم (مهم ترین و اولین قدم)
با یک پارچه تمیز، یک پارچه گازی یا دست (اگر هیچ چیز دیگری در دسترس نیست) ، بر روی زخم محکم فشار دهید.
فشار را تا زمانی که خونریزی آهسته یا متوقف شود حفظ کنید.
براي زخم هاي کوچيک، بعضي وقتا فقط چند دقيقه فشار دادن کافيه
2ارتفاع
اندام آسیب دیده را بالاتر از سطح قلب بلند کنید تا جریان خون به زخم کاهش یابد.
بهتره با فشار مستقيم کار کنه
3. بانداژ فشار
پس از فشار اولیه، زخم را با غلاف ضدعفونی، بانداژ چسبنده یا یک پوشش خود چسبنده بپوشانید.
فشار مداوم را فراهم می کند و زخم را تمیز نگه می دارد.
در کیت های کمک های اولیه و پزشکی ورزشی رایج است.
4مواد خونی (کمک های اولیه پیشرفته)
برخی از کیت های کمک های اولیه مدرن (به ویژه در کارهای در فضای باز یا پرخطر) شامل پانسمان های خونی استاتیک (بنداس با عوامل توده کننده مانند کائولین یا کیتوزان) هستند.
وقتی که فشار مستقیم به تنهایی کافی نیست استفاده میشه.
5تورنیکت (فقط برای خونریزی شدید)
به ندرت در زندگی روزمره مورد نیاز است، اما ممکن است در آسیب های شدید (به عنوان مثال، تصادفات رانندگی، آسیب های ماشین آلات) استفاده شود.
روي زخم استفاده ميشه تا جريان خون به طور کامل متوقف بشه
باید فقط به عنوان آخرین راه حل استفاده شود تا خدمات اورژانسی وارد شوند.
6کمپرس سرد / بسته ی یخ
برای خونریزی های جزئی (مانند خونریزی بینی یا برش های کوچک) ، استفاده از سرما به انقباض رگ های خونی کمک می کند.
مثال: یخ پیچیده در پارچه ای که برای خونریزی بینی بر روی یک برش یا پل بینی قرار می گیرد.
7موارد ویژه
خونریزی از بینی: ایستاده، کمی به جلو خم شوید، قسمت نرم بینی را برای ۱۰ تا ۱۵ دقیقه بچسبانید و یک کمپرس سرد بزنید.
خونریزی دندان: گاز گرفتن یک پارچه صاف یا یک کیسه چای (تانین ها باعث لخته شدن خون می شوند).
زخم های پوست سر: با وجود خونریزی شدید، فشار محکم را اعمال کنید (سر بسیار عروقی است اما معمولاً تهدید کننده زندگی نیست).
وسایل روزمره که معمولا برای کنترل خونریزی استفاده می شود
✅ خلاصه
در زندگی روزمره، روش های اصلی برای متوقف کردن خونریزی عبارتند از:
فشار مستقیم (اولین و موثرترین مرحله)
پوشاندن و فشرده سازی زخم (با کمربند/گاز)
بالا بردن اندام آسیب دیده
استفاده سرد برای موارد کوچک
استفاده از تورنیکت فقط برای خونریزی های تهدید کننده زندگی
با کمک های اولیه سریع و مناسب، بیشتر خونریزی های روزمره را می توان تا زمانی که مراقبت های پزشکی در دسترس باشد، به طور ایمن کنترل کرد.